zabębnić

zabębnić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, zabębnićnię, zabębnićni, zabębnićnij, zabębnićniony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzyć kilka razy w bęben; zagrać na bębnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zabębnić na zbiórkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzyć czymś w coś (o coś) kilka razy, czyniąc przy tym hałas; zastukać głośno, załomotać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zabębnić palcami w stół. Grad zabębnił o dach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydać głośny, dudniący dźwięk': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uderzyłem głową w półkę, aż zabębniło. Spadające łyżki zabębniły o podłogę. {{/stl_10}}